Անահիտ Օհանյան. Դա ապացուցվում է ոչ թե խոսքով, այլ քարտեզով

Որքան էլ փորձ արվի Լևոն Տեր-Պետրոսյանին և Հայ ազգային կոնգրեսին մեղադրել իրենց քաղաքական ու գաղափարական գծից շեղվելու մեջ  և որոշ մարդկանց մասնակցությամբ նիկոլին ներկայացնել այդ գծի «շարունակող», դա ապացուցվում է ոչ թե խոսքով, այլ քարտեզով։

Լևոն Տեր-Պետրոսյանը մշտապես զգուշացրել է, որ պատերազմը քաղաքական միջոց չէ, այլ քաղաքականության ձախողում և որ ուժերի հարաբերակցությունը ժամանակի մեջ փոխվելու է  ոչ հօգուտ մեզ։

Նրա առաջ քաշած «փուլային կարգավորումը» նշանակում էր մեկ պարզ բան պահել հաղթանակը, պահել Արցախը հայկական, և գնալ ցավոտ, բայց կառավարելի փոխզիջումների քանի դեռ ունես ուժ, սուբյեկտություն ու բանակցային սեղան։

Նա չէր խոստանում հաղթանակներ  ժողովրդին հաճոյանալու համար, չէր թաքցնում ծանր ճշմարտությունները, և ամենակարևորը  չշփոթեցրեց ցանկությունը իրականության հետ։

Ի հակադրություն Նիկոլը  հայտարարում էր․
«Արցախը Հայաստան է և վերջ»,
«նոր պատերազմ  նոր տարածքներ»,
մերժում էր բանակցային ամբողջ նախորդ ժառանգությունը առանց ռազմաքաղաքական ռեսուրսների, առանց դաշնակցային հաշվարկի, առանց ուժի։

Արդյունքում
պատերազմ  առանց դիվանագիտության,
պարտություն  առանց պատասխանատվության,
«խաղաղություն» առանց արժանապատվության 
և ադրբեջանացած Արցախ առանց արցախցու։

Սա նմանություն չէ, պարզապես քաղաքական տարաձայնություն էլ  չէ։ Սա հսկա տարբերություն է պետության ղեկավարի և ամբոխի առաջնորդի միջև։

Հ.Գ. Տեր-Պետրոսյանի գիծը շարունակող են համարում մի մարդու, ով  կործանել է Արցախը,
բայց մինչ օրս «կոնդիցեոներների տակից» չի կարողանում հավաքել
Արցախի հակամարտության կարգավորման վերաբերյալ  փաստաթղթերը և անգամ գաղափար չունի այնտեղ  ինչ կա գրված:

Անահիտ Օհանյան