Արմեն Խաչատրյան. Եթե Փաշինյանն իր գործն ավարտին հասցնի, կորցնելու ենք ամեն բան

«Հրապարակի» զրուցակիցը ՀԱԿ վարչության անդամ Արմեն Խաչատրյանն է:

- Նիկոլ Փաշինյանը երկուշաբթի օրը հանդես եկավ մամուլի ասուլիսով: Նրա որոշ հայտարարություններից հետո Արցախի խորհրդարանը հրատապ նիստ գումարեց: Փաշինյանն արդեն անթաքույց` ուղիղ տեքստով խոսում է Արցախն Ադրբեջանին նվիրելու մասին: Անգամ Տավուշի եւ Արարատի մարզից են գյուղեր, իրենց լեզվով ասած` անկլավներ ուզում հանձնել: Չնայած այս ամենին՝ հասարակությունն արդեն մեկ շաբաթ է՝ Աշոտ Փաշինյանի հետ կապված միջադեպի մասին է խոսում: Այս իրավիճակին ի՞նչ գնահատական կտաք:

- Նո՞ր իմացանք, որ այս իշխանությունն Արցախը հերթական աղետի ճանապարհով է տանում: 2019 թվականին, երբ ասվում էր` Արցախը Հայաստան է, եւ վերջ, երբ տավուշյան ավանտյուրան տեղի ունեցավ, արդեն իսկ պարզ էր։ Մենք խոսում էինք այդ մասին, որ մեզ կործանման են տանում, այնպես չէ, որ նոր պետք է հասկանանք: Հիմա պարզապես այլընտրանքներն այնքան են քչացել, որ չգիտենք, թե ինչն է կարեւոր, եւ ինչից պետք է խոսենք:

- Այնուամենայնիվ, Փաշինյանն Արցախը թշնամուն հանձնելու մասին բաց տեքստով նոր է սկսել խոսել: Սա է նորությունը:

- Քաղաքականության մեջ բացահայտ խոսքին սպասել պետք չէ, որովհետեւ, երբ բանը հասնում է բացահայտ խոսքին, դա նշանակում է, որ ամեն ինչ վերջացած է: Սկսած նրանից, որ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարում էր` Արցախը Հայաստան է, եւ վերջ, կամ ասում էր, որ բանակցությունները սկսում է իր զրոյական կետից, մենք հասկացել էինք, որ այդ ամենի վերջն աղետն է: Ցավալի է, որ այս հանգրվանին ենք հասել: Ամբողջ հարցն այն է, որ իր պաշտոնավարման ընթացքում բազմաթիվ հնարավորություններ են եղել` ազգակործան ճանապարհից հետ կանգնելու համար: Օրինակ` ընդունել լավրովյան պլանը նախքան պատերազմը կամ 2020-ի հոկտեմբերին պատերազմը կանգնեցնել եւ այլն: 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից հետո էլ գոնե Հայաստանի Հանրապետության սահմանները կարող էին հզորացնել, բայց դա էլ չեն արել: Հայաստանի ռազմական պոտենցիալը կարող էր որոշակի առումով զսպել Ադրբեջանին: Մի խոսքով` ոչինչ չարվեց, ու Ադրբեջանն անկաշկանդ կերպով մտավ Հայաստանի սահման: Դաշնակիցների հարցում եւս խելամիտ քաղաքականություն չի ցուցաբերվել ու չի ցուցաբերվում:

- Ձեր ասածներից ստացվում է, որ Նիկոլ Փաշինյանը ոչ թե ազգակործան պատուհաս է, այլ կոնկրետ դավաճան: Այդպե՞ս է:

- Անկեղծ ասած՝ վերջին մեկ տարվա ընթացքում ինձ մոտ կա այդպիսի ողջամիտ կասկած, որը հիմնված չէ զուտ էմոցիոնալ զեղումների վրա, այլ այդպես մտածելու առիթ տալիս են նրա գործողությունները:

Ամբողջական՝ սկզբնաղբյուրում: