Կարեն Դեմիրճյան. «Ամբողջ ազգը պետք է թիկունք կանգնի նրան, ով ուզում է լուծել Ղարաբաղի հարցը». 1996թ.
Կարեն Դեմիրճյանը ծնվել է 1932 թ. ապրիլի 17-ին Երևանում: 1954 թ. ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի մեխանիկական ֆակուլտետը: 1954-58 թթ. աշխատել է Լենինգրադի պաշտպանական գիտահետազոտական ինստիտուտներից մեկում կոնստրուկտորական խմբի ղեկավար: 1958 թ. ընտրվել է Երևանի էլեկտրատեխնիկական գործարանի կուսակցական կոմիտեի քարտուղար: 1959-61 թթ. սովորել է ԽՄԿԿ Կենտկոմին առընթեր բարձրագույն կուսակցական դպրոցում:1962-ից աշխատել է Երևանի էլեկտրատեխնիկական գործարանի տնօրեն: 1966 թ. ընտրվել է Հայաստանի Կոմկուսի Երևանի քաղկոմի քարտուղար, 1971 թ.` 2-րդ քարտուղար, 1972 թ.` ՀԿԿ ԿԿ քարտուղար:
1974 թ. նոյեմբերից մինչև 1988 թ. մայիս եղել է ՀԿԿ ԿԿ 1-ին քարտուղար՝ ղեկավարելով Հայաստանի Խորհրդային Հանրապետությունը: 1991-99 թթ. եղել է «Հայէլեկտրամեքենա» գիտաարտադրական միավորման գլխավոր տնօրեն: 1998 թ. առաջադրվել է ՀՀ նախագահի թեկնածու: 1999 թ. Վազգեն Սարգսյանի հետ կազմել է «Միասնություն» դաշինքը, որը խորհրդարանական ընտրություններում առաջին տեղը զբաղեցրեց՝ ստանալով 41.69 տոկոս քվե:
1996թ․, ՀՀ նախագահի հերթական ընտրությունների ժամանակ Կարեն Դեմիրճյանը հանդես է գալիս Լևոն Տեր-Պետրոսյանի թեկնածությունը պաշտպանելու կոչով, որում մասնավորապես ասվում էր․
«Ղարաբաղի հարցում, եթե ուզում ենք, որ այն մեր ժողովրդին ցանկալի լուծում ստանա, պետք է ազգովին կանգնել, այդ հարցը լուծողներին, մասնավորապես հանրապետության նախագահին խրախուսել, հնարավորություն տալ:
Եթե մարդը պատասխանատվություն է վերցնում այդ հարցին նվիրել իր ամբողջ եռանդը, կարողությունները, էությունը, դա պետք է ողջունել: Մտածել է պետք. օգուտ կտա՞ արդյոք այդպիսի բախտորոշ պահին փոխել դերակատարներին:
Եթե կուզեք՝ մնացած բոլոր հարցերը սոսկ Ղարաբաղի հարցի ենթականերն են: Ես գտնում եմ, որ հարցի լուծման այս պատասխանատու պահը մեր ժողովուրդը իրավունք չունի կորցնելու: Ի վերջո, այդ հարցի լուծմանը ձեռնամուխ է եղել ոչ պատահական մի մարդ, այլ հենց այդ ալիքի վրա իշխանության եկած հանրապետության նախագահը: Սա ամբողջ ազգի խնդիրն է, եւ ամբողջ ազգը պետք է թիկունք կանգնի նրան, ով ուզում է լուծել Ղարաբաղի հարցը»:
1999 թ. մայիսի ԱԺ ընտրությամբ ձևավորված նոր խորհրդարանում Դեմիրճյանն ընտրվել է ՀՀ Ազգային ժողովի նախագահ:
Կարեն Դեմիրճյանը սպանվել է 1999 թ. հոկտեմբերի 27-ին Ազգային Ժողովում ահաբեկչության ժամանակ:
«... Դեմիրճյանը չէր սպասում՝ համոզված լինելով, որ ինքը թշնամիներ չունի: Բայց ինչպե՞ս կարող է թշնամի չունենալ կես միլիոն ձայն ունեցող մարդը: Պարզապես նա ուրիշ էպոխայի մարդ էր: Հուշտ էր լինում շենքի միջանցքներում շալվարներով վազվզող աղջիկների տեսքից, իսկ իր շրջապատում չգտնվեց մեկը, հատկապես օրգանների (իրոք որ օրգաններ) մեծաբերան անուղեղ գնդապետներից, որ մարդու ուշադրությունը մի քիչ էլ դարձներ այլ կողմ՝ Ազգային Ժողովի միջանցքներում մշտապես պլաշչներով վխտացող, ձիագողի վազվզող աչքերով, լղար ու գունատ, գունատ ու մորուքավոր, անսեռ-անտարիք, անպաշտոն ու պաշտոնավոր սկաուտ թուլեքի վրա...», գրել է Վանո Սիրադեղյանը
2007 թվականի հոկտեմբերի 26–ին, Ազատության հրապարակում տեղի ունեցած հանրահավաքում ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանն իր ելույթում նշեց.
«Հայ ժողովրդի եւ Հայոց պետականության շուրջ երեքհազարամյա պատմության մեջ հոկտեմբերի 27-ը հիշեցնող միայն երեք նախադեպ է արձանագրվել: 705 թվականին Նախճավան քաղաքի եւ մոտակա Խրամ ավանի եկեղեցիներում արաբները ողջակիզեցին հայ նախարարների ողջ ավագանուն: 1915 թվականի ապրիլի 24-ին երիտթուրքերը գլխատեցին արեւմտահայ քաղաքական եւ մտավորական ընտրանուն: Իսկ 1930-ական թվականներին Ստալինը ոչնչացրեց Հայաստանի ղեկավարության եւ մտավորականության ամենակարկառուն դեմքերին: Սակայն տվյալ պարագայում համեմատությունը սոսկ արտաքին է ու մակերեսային: Հոկտեմբերի 27-ի սպանդը վերոհիշյալ եղեռնագործություններից արմատապես տարբերվում է նրանով, որ իրականացվել է ոչ թե օտարների, այլ հայերի իսկ ձեռքով»: («Հոկտեմբերի 27-ի խորհուրդը»)